Ontwerp omslag & binnenwerk: Riverside Studio, Julie Bergen |
Dus mijn mini-me schreeuwde het uit. 'Oh my god, koop het!' Maar aan de andere kant wist ik dat ik het boek misschien maar voor twee weken ging gebruiken en dat het daarna langzaam zou verdwijnen tussen de rest van mijn onafgemaakt notitieboeken.
Mijn voorspellingen waren natuurlijk meer dan waar.
Ik ken mezelf. Dag boek en weggegooid geld.
(Ook al was het geen hele dure aankoop.)
Maar zoals alle beginnende en gevorderde, warrige schrijvers met onafgemaakte of juist uitgekauwde notitieboeken, zocht ook ik weer even naar vervelingsvoer tussen de boeken. 'Kijk daar is ie weer! Kijk er even in. Echt leuk'. fluisterde dat wijfie weer in m'n oor. En dat deed ik.
Eigenlijk vond ik zo iets best nerdie. Schrijven in een dagboekje. Waarom zou je dat nou doen? Alsof ik niets beters te doen heb. Mijn negatieve mood stopte eindelijk toen ik door het boekje bladerde. Ik vond wat antwoorden van mezelf. En inderdaad, ik was gestopt met schrijven na twee weken.
En nu ga ik je het positieve uitleggen.
Ik las eerst de vraag van het boekje en daarna mijn antwoord. Eerlijk gezegd vond ik juist heel leuk om te lezen hoe ik vorig jaar dacht over bepaalde dingen. En dat is nu juist het punt wat velen van ons niet snappen. Wat voor nut heeft het om elke dag wat op te schrijven? Nou. Dan zal ik je eens even vertellen.
Je kunt het een beetje vergelijken met een zelfreflectie. Daarom zijn die vragen juist zo goed. Het zal je serieus verbazen hoe je een jaar geleden dacht over iets. En als jouw antwoord nog steeds hetzelfde is betekent dat ook weer wat.
Het laat je lachen om je domme antwoorden van toen en het laat je weer opnieuw nadenken over wat je doelstelling bijvoorbeeld voor vandaag is.
Leuk en leerzaam.
De vraag van vandaag.
Dan ben je natuurlijk wel benieuwd naar wat voor soort vragen er worden gesteld. De vraag van vandaag luidt dus als volgt!
4 november: 'Waar kun jij helemaal jezelf zijn?'
Denk daar eens over na.
Doei. XXX.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten