Column 'De klok tikt thuis wel heel snel'

Als schoolopdracht moest ik een column schrijven. Het leek me leuk om mijn allereerste column tijdens de opleiding Crossmediale Communicatie te posten. Eens zien wat jullie er van vinden.

Have fun!

Bucketlist: Werken in het buitenland. Maand 2

Chateau Cazaleres

 

Hoe snel de twee maanden voorbij zijn gegaan is onbeschrijfelijk. 

De schoolboeken zijn weer opengeslagen, Eastpak tassen de kasten uitgetrokken of de Michael Kors tassen (Ja ik denk ook aan jullie), en er is weer veel te veel geld uitgegeven aan schoolspullen die we waarschijnlijk toch niet gaan gebruiken.
Ook ik zit alweer iets meer dan een week in de geweldige schoolbanken van Inholland.
Het harde werken aan projecten en leren voor tentamens is weer begonnen! Joepie...

Maar toch, als de docenten weer onzin staan uit te kramen omdat ze hun lesuren moeten vullen, vallen mijn gedachtes toch nog even terug naar Frankrijk en de avonturen die ik heb meegemaakt op de werkvloer, maar vooral die buiten werktijd. Want wat je met een groep mensen (die in hetzelfde schuitje zitten) mee zal maken, zal je nooit ergens anders zo meemaken.
Ben ik blij dat ik de stap heb gezet om voor een langere tijd naar het buitenland te gaan? Ja! Scheet ik zeven kleuren? Ik noem het meer 'spanning'. Zou ik het zo over doen? Hell yes!

Go with the flow!

In mijn vorige blogpost schreef ik vooral over de omgeving en het dorpje. Maar nog niet waar ik zelf verbleef, hoe mijn dagen er uit zagen en hoe ik dat heb ervaren.
Dus. Schijt jij ook een beetje om in je eentje naar het buitenland te gaan, maar wil je toch heel graag? Misschien is dit wel nog een duwtje in je rug.

Welke bed kies jij?

Hoe vet is het om te zeggen dat je voor twee maanden in een kasteel hebt geslapen. Super vet natuurlijk. Ik voelde me even een prinsesje toen ik het zag. Maar dan ook heel even.
Hoe ik de trappen met mijn grote, zware koffer heb overleefd zal ik je maar niet vertellen. Maar het heeft een tijdje geduurd voordat ik helemaal boven was. Samen met twee collega's hadden we de bedden voor het kiezen. Maar liefst tien bedden stonden onopgemaakt in de slaapzaal. Hoewel er al mensen voor een langere tijd verbleven in het prachtige chateau, was deze zaal leeg. Ze sliepen namelijk met z'n allen in een andere kamer schuin tegenover de slaapzaal. In het begin moest ik erg wennen aan de krakende houten vloeren en de roodgeverfde balken, maar hoe langer ik hier verbleef, hoe meer ik van deze zaal begon te houden. Een dag later werd onze slaapzaal gevuld met nog meer zielen en uiteindelijk waren bijna alle bedden vol. Op twee na dan. Daar hadden wat slimme sjakies een tweepersoonsbed van gemaakt.
Ik had gekozen voor een bed in de hoek. Zo had ik mijn eigen plekje en hoefde ik niet elke avond te schrikken als ik me naar links of rechts zou draaien. Tjah. Je zal je verbazen hoe uitgebreid mensen kunnen slapen. Rechts naast mij stond het 'balkon'. Je kon er niet echt op staan. Maar je kon zeker genieten van alle mensen bij het zwembad, de tennisbaan, een stukje van het terras van het restaurant en de poolbar.

Op een avond kwam ik de slaapzaal in om me om te kleden na het werk en wat ik daar aantrof was geniaal. Om de zaal wat meer op te fleuren hadden twee lieve collega's/vriendinnetjes wat spullen uit de 'soort van' woonkamer gehaald. Er lag een mat, een Budhabeeld waar ik nog steeds heel hard om moet lachen, neppe bloemen op de rode balken en waar ik naar bleef kijken waren de twee grote planten om de deuren van het balkon open te houden. Je maakt uiteindelijk je eigen plekje. Je eigen thuis voor twee maanden.

Maar je moet natuurlijk ook werken?

Ja zeker. En dat heb ik ook gedaan. Op de dinsdag begon onze lange werkweek. A la carte avond. Het restaurant binnen werd niet vaak gebruikt. Hallo je bent in Frankrijk! Ja. En in Frankrijk kan het ook heel hard regenen. Vraag maar aan de meiden die in het dorpje uit eten gingen en niet meer terug konden omdat het noodweer was. Arme dingen. Ik was aan het werk.
Meestal werd het terras buiten het restaurant gebruikt. Dat is wel iets langer werken. Maar dat maakte mij helemaal niks uit.
We begonnen bijna altijd om 2 uur in de middag. Tafels verschuiven en schoonmaken, dekken, bestek en borden poleren (vlekvrij maken), servetten vouwen en de rest wat komt kijken om het restaurant er zo goed mogelijk uit te laten zien.

Op de woensdag was het barbecue-dag. Alle tafels en stoelen van het terras brachten we vroeg in de ochtend naar voren en zongen hetzelfde liedje. Schoonmaken, dekken enzovoorts. Wil je spieren kweken en genieten van het weer? Go! But remember. Horeca is niet niks! Tijdens de barbecue kwam vaak een band of de lokale dansers genaamd The Eagle Dancers. Chapeau hoe deze mensen de kinderen en volwassenen konden entertainen. Volgens mij heb ik de show iets van zes keer gezien. En elke keer heb ik genoten en gelachen. Ook al moest ik wel oppassen waar ik met mijn dienblad liep. Ik zal ook nooit serveerster worden in zo een chique dinnershow restaurant. Ik ben veel te vaak afgeleid.

Op de donderdag was het ook weer a la carte avond en op de vrijdag was het buffet-avond. Ook op deze dag was het weer slepen en daarna de rest. Er werd een lange tafel neergezet waar serieus heerlijk eten op stond. Ik stond soms te watertanden. En niet alleen omdat ik van te voren gewoon niet goed had gegeten.

Op de zaterdag was het aankomstmenu en konden de gasten een drie gangen menu bestellen waarbij ze bij elke gang twee keuzes hadden.
Zondag was weer de standaard a la carte avond, en toen was de week alweer voorbij. Ik durf het bijna niet te zeggen omdat ik deze dag meestal haat maar, de maandagen waren stiekem het leukst. But hey! Don't blame me. Ik heb Toulouse bezocht, geshopt for life, bij het zwembad gelegen, gezopen en alles wat je tijdens een chille (maandag)vakantie doet.

Nog meer punten op mijn bucketlist! 

Liften. Ja! Ik heb gelift. Niet één keer, maar meerdere keren. In eerst instantie hadden wij er zelf niet aan gedacht. Maar de mensen die al wat meer zomers bij Chateau Cazaleres komen vertelden ons dat de lieve dorpelingen ons best wel een dorpje verder wilden brengen. En zo begonnen de lift avonturen. We hebben in regen, wind, zon, schemer en donker langs de wegen gestaan om van dorpje naar dorpje te liften of zelfs Toulouse. Dit was ook al iets wat mij leuk leek om een keer te doen. Maar ik kan begrijpen dat anderen daar een afkeer voor hebben. Ik heb het in ieder geval gedaan en dat kan ik later ook aan mijn kinderen vertellen. (Goed voorbeeld. Kuch*)

Twee weken na mijn aankomst in Frankrijk kwam mijn familie
nog even langs vanuit Spanje om een hapje te eten. Jammer dat ik
moest werken. Maar ik was blij ze te zien.

Heimwee? Wat is dat?

Ik doe nu wel stoer, maar soms miste ik mijn familie in Nederland wel. Na een paar weken gaat het toch een beetje kriebelen en verlang je diep van binnen naar je eigen bedje. Toch had ik geen problemen met het bed en dat kleine stukje wat ik mijn eigen plekje noemde. Ik had er zo nog een maand kunnen blijven. Maar aan de andere kant was ik zeker blij om mijn zware koffer, dat ik serieus niet dicht kreeg, weer de trappen af te tillen.

De avonden maakten het compleet. Ik moet eerlijk zeggen dat dat de leukste momenten waren. Samen met collega's vierden we feest tijdens de dorpsfeesten, dronken we drankjes en speelden we spelletjes onder het personeelstent, keken we een horrorfilm in de salon, dansten we als stelletje gekken in de kinderdisco, pokerde we wat potjes of zongen gewoon keihard mee aan de bar en de piano.

Natuurlijk waren er wat irritaties en botsingen met bepaalde mensen. Maar dat hoort erbij en dat moet je gewoon accepteren. Ene oor in, andere oor uit. Onthoud de leuke dingen, maar vergeet de mindere momenten ook niet. Daar leer je ook van.

Home sweet home

De spanning die ik in het begin voelde, voelde ik weer op het einde. Wat zal ik treffen als ik aan kom? En dat was geweldig. Een grote groep familieleden waaronder mijn moeder, broertje, ooms, tantes, neefjes en nichtje vulden de aankomsthal met 'Welkom thuis' slierten en hun gejuich.
Wat voelt het weer fijn om thuis te zijn. Maar wat heb genoten!

<3